εγγαρόφωτος

-η, -ο, Ν

1. αυτός που φωτίζεται από το φεγγάρι

2. το ουδ. ως ουσ. το φεγγαρόφωτο

το φως τού φεγγαριού, σεληνόφως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φεγγάρι + -φωτoς (< φως, φωτός), πρβλ. σεληνό-φωτος].